ฟ้าฝนแกล้งกันเสมอ รังแกคนเหงาทำไม ฯ...เมื่อความคิดถึงมาพบมาเจอ...เมื่อวานนี้และเช้าวันนี้ฝนยังไม่ยอมหยุด..แต่การเดินทางยังจำเป็นต้องเดินทางต่อไป วันนี้จะเป็นวันที่อยู่ในเมืองหงสาวดีเกือบครึ่งค่อนวัน สถานที่ที่เป็นไฮไลท์คือ พระธาตุมุเตา ที่ตั้งเด่นเป็นสง่าของเมืองมอญชนิดที่เรียกว่าระยะทาง 10 กม.ยังสามารถมองเห็นยอดพระเจดีย์อยู่ไกลลิบๆๆ คำอธิษฐานที่เปล่งออกมาจากใจ ไม่ว่าเกิดมาในชาติภพไหนก็ตาม ..เมื่อใดก็ตามที่ได้เห็นแสงจากยอดพระเจดีย์แห่งนี้ก็ขอให้ระลึกได้ว่าครั้งหนึ่งเคยมาเหยียบบนแผ่นดินมอญ และขอให้ได้เห็นแสงพระธรรมทุกชาติไป ขอให้ได้มีโอกาสเดินทางตามรอยพระศาสนาอย่าได้เดินหลงทางสู่อบายภูมิ....ครึ่งแรกของภาพวัดที่ท่านเห็นเป็นวัดไจ๊ตะหลั่นที่มะละแหม่ง ส่วนอีกแห่งนั้นคือ วัดชเวซายันที่เมืองสะเทิม สองเมืองนี้เป็นมอญนะครับ // หลังวันออกพรรษาทุกย่านบ้านมอญ เมืองม่าน ชาวบ้านร้านช่อง ทุกห้องหอจะต้องจัดกฐินไปวัดวาอารามเพื่อค้ำจุนพระศาสนา ฉะนั้นการที่จะเห็นขบวนแห่ขบวนบุญจึงเป็นสิ่งที่คุ้นเคยในเมืองพม่า รามัญ ลูกเล็กเด็กแดงก็เฝ้ารอวันบุญประเพณีวันนี้กันถ้วนหน้า ..เพราะได้มีโอกาสเห็นขบวนแห่ ได้ร่วมใส่บาตร ฝากข้าวสารอาหารแห้งไปกับคาราวานบุญที่มีอยู่ทุกแห่งหน / มะละแหม่ง หรือเมาะลำไยในภาษาพม่า ไทยภาคกลางเรียกว่าเมาะลำเลิง คือเมืองที่เจ้าน้อยสุขเกษมราชบุตรจากเชียงใหม่เคยถูกส่งมาเรียนภาษาอังกฤษที่นี่เมื่อ 100 กว่าปีที่แล้วในสมัยอังกฤษปกครองพม่าแล้วยกเอาเมืองนี้เป็นเมืองหลวง ต่อมาย้ายมาเป็นย่างกุ้ง..ครับ / ร.5 เคยเสด็จมาที่นี่ในสมัยที่เป็นยุวกษัตริย์ โดยทางชลมารค โดยรัฐบาลอังกฤษเป็นผู้รับรอง..ร่องรอยที่หลงเหลือ คือ ความทรงจำ และตึกรามบ้านช่องที่ผสมผสานระหว่างตะวันตกและออก...ในอดีตเป็นเมืองที่หรูหรา มีโรงเรียนกินนอนแบบฝรั่้งดั้งขอ..วันนี้ผมไม่พบมะเมี้ยะนะครับไม่รู้ไปอยู่ไหน และไม่รู้ว่ามะเมี้ยะขายบุหรี่หรือไม่ หรืออาจจะขายหมากกะพลูก็เป็นไปได้..มาถามชาวบ้านร้านช่อง ไม่มีใครรู้จักเลย มันก็ร้อยกว่าปีมาแล้วนะครับ.

ชมภาพเพิ่มเติมได้ที่ Face book นายหนุ่ยเที่ยวรอบโลก